Salam Sarvan
Kənd və Qənd
Kənddə doğulub-böyüdüyüm ev
uçulub-dağılıb indi.
O evi hamı və hər şey tərk eləyib.
Ancaq uşaq vaxtı dişləyib atdığım qəndin
başına yığışanqarışqalar
hələ də ordadı.
Dünyadan çıxış
Evdən çıxdığın kimi çıxacaqsan dünyadan –
işığı söndürüb qapını bağlayandan sonra düşünəcəksən:
heç nəyi unutmadım ki,
heç kimi unutmadım ki?
Xətlər
Falçının qarşısında açılmış
bu qoca əllərin içi
hələ də eyni şeyi göstərirdi:
«17 yaşında məhəbbətini tapacaqsan…»
Kəndirbaz
Cavanlığı kəndir üstündə
keçmiş bu qoca
indi körpü üstündə ovudur özünü.
Vəziyyət
Eynən qatarların vəziyyətindəyəm.
Onlarçün qandal relslərdən çölə, azadlığa çıxmağın
bircə yolu var – qəza!
Eşq
Hələ də bilmirik ki, sevgi nədi:
yataqdan sonra qadının saçından öpməkdi,
yoxsa, bir tikə çörəyi acından öpməkdi?
Cığır
Darıxıram…
Başımda sənin fikrin –
gərdiş eləməkdən bir cığır açmışam
döşəmə üstündə.
Hərdən o cığırda
“balaca oğlum” velosiped də sürür.
Sevgi
Zibil qutularında hər gün
çörək tullantılarını yığan bomj
bu dəfə tullanmış solğun gülləri yığırdı
qadınına bağışlamaq üçün.
Yaşayış
Tufanda qaçıb evə girirsən,
zəlzələdə qaçıb çıxırsan çölə.
Başqa bir səbəb yoxdu gəl-get üçün.
Pəncərə şüşəsi
Mən sənin qarşına
pəncərə şüşəsi kimi çıxdım ki,
mənə baxanda dünyanı görəsən.
Sənsə mənə
güzgüyə baxırmış kimi baxıb keçdin.
Tale
Xəyalında tikdiyi evi
yenə uçdu bu yazığın –
içindəki torpaq sürüşməsindən.
Şəkil və fon
Dünən bərk darıxırdım.
Bütün şəkillərimi tökmüşdüm qabağıma:
o şəkillərdəki adamlara yox,
fondakı ağaclara, binalara baxırdım.
Baxış
Üzümüzü üzünə söykədiyimiz
sevgilimizin çiyinləri üstündən
ayrıldığımız adamlara baxırıq əslində.
İndi bildinmi, niyə darıxırıq əslində?!
Tramvaylar kimi
Bir az da gözləsəydilər,
tramvaylar kimi qayıdacaqdıq
göyə baxanda elektrik xəttimizi,
yerə baxanda relsimizi görənlərin yanına.
And
Təkcə and yerimiz dəyişmir:
canına and içdiklərimizin
qəbrinə and içirik indi...
And içirəm ki, mən sənin
ən yaxın keçmişin olacam...
Unuduluş
And olsun Allaha,
indi biz
Günəşin zirvələrdə unudub atdığı
qar kimi tənhayıq, qar kimi tənha.
Gediş
Bizimki çoxdan qurtarıb –
çoxdandı mən səndən çıxıb gedirəm.
Sən də məndən çıx get,
get çat mənə.
Həbsxana
Daha nələr?..
Kötük postamentlər üzərində
həmişəyaşıl abidələr.
Daha kimlər?..
Pəncərəsi kamera divarından
təqvim kimi asılmış məhkumlar.
Tarix
İndi tez-tez ölmək istəməyimin sirri bu ki,
tez-tez incidilən uşaq kimi
qaçmaq istəyirəm rəhmətlik anamın yanına.
Dizlərini qucaqlayıb demək istəyirəm:
məni ruhdan salan bu ömrün, bu günün ağrıları deyil,
məni tarix ruhdan salıb, ana.
Triada
Dostlar bir-bir çıxıb gedir...
udduğum havada uçub gedir,
içdiyim suda üzüb gedir,
basdırıldığım torpaqda yeriyib gedir.
Zaman
Bax ha...
Uşaq vaxtı yıxılarkən ağlamadığın ağrılara
əlli yaşdan sonra başlarsan ağlamağa.
Məhbus
Bu həyatda
heç bircə saat da məhbəs görməsəm də,
hər şeyə barmaqlıqlar arasından baxıram:
hətta torpaq da mənimçün
ayaq barmaqlarımın arasından göründüyü qədərdi.
Yerdəyişmə
Köhnəlmişəm:
otağımda tavanın suvağı sökülüb,
döşəmənin boyası tökülüb,
divar kağızı siqaret tüstüsündən saralıb...
Amma bu il göylərin rəngini, dənizlərin səsini,
dağların örtüyünü dəyişmək istəyirəm.
Sonra səni qonaq çağırmaq,
səninlə bu yenilikdə görüşmək istəyirəm.
Arabalar
Guya neynirsən bu şəhərdə, neynirsən?
Gündüzlər təlim maşınında gəzib
yol hərəkəti qaydalarını öyrənirsən,
axşamlarsa balaca otağında
gərdiş eləyirsən «əlil arabasında».
Aldanış
Guya tənhalığa çəkilmisən –
gizlətmisən dünyanı dörd divarın o üzündə…
Ətrafa baxmırsan –
dülgərin satmaqçün düzəltdiyi pəncərədən
heç yerə baxmadığı kimi.
09 Dekabr 2022 10:20 
638
